Εμπειρία από άλλες χώρες έχει καταδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών και σε ορισμένες περιπτώσεις σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας και ευημερίας. Η πρόσβαση στο νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα (ΟΗΕ 2010).
Στις 28 Ιουλίου 2010, μέσω του ψηφίσματος 64/292 , η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αναγνώρισε ρητά το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση και αναγνώρισε ότι το καθαρό πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής είναι απαραίτητες για την υλοποίηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το ψήφισμα καλεί τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς για την παροχή χρηματοδοτικών πόρων, να βοηθήσει τη δημιουργία ικανοτήτων και μεταφορά τεχνολογίας για να βοηθήσει τις χώρες, ιδίως αναπτυσσόμενες χώρες, για την παροχή ασφαλών, καθαρών, προσβάσιμων και προσιτών πόσιμο νερό και αποχέτευση για όλους.
Οι διεθνείς συνθήκες θεωρούν το νερό ως δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα, το οποίο μπορεί η οποιαδήποτε πολυεθνική να υφαρπάξει και να εκμεταλλευτεί, βασισμένη σε “μνημόνια”.
Η Ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται να σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες,ακυρώνοντας κάθε συμφωνία με την αρπακτική γαλλική πολυεθνική Suez Lyonnaise des Eaux, η οποία από όπου έχει περάσει έχει αφήσει συντρίμια και θύματα, καθώς το μόνο μέλημα της είναι ο πολλαπλασιασμός της τιμής των υδάτων και η εξοικονόμιση πόρων μέσω της μείωσης της ποιότητας του παρεχόμενου νερού.
Τα παραδείγματα από όλο τον κόσμο είναι πολλά και όλες οι χώρες είχαν παρόμοια εμπειρία.
Η Suez εμφανίζεται σε όλες τις χώρες που είχαν σχέση με το ΔΝΤ και παρουσίασαν οικονομικά προβλήματα ή σε χώρες που ασπάστηκαν το νεοφιλελευθερισμό, όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Το τίμημα ήταν μεγάλο και σε πολλές περιπτώσεις η Suez αποβλήθηκε από τις χώρες στις οποίες είχε εισέλθει.
Κι όμως, η ελληνική κυβέρνηση οδηγεί τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, αγνοώντας το δημόσιο συμφέρον, καθώς έχει υποκείψει αμαχητί στους εκβιασμούς και τις πιέσεις.
Ήλθε η σειρά των πολιτών να αντιδράσουν και να εμποδίσουν την Suez από το να πατήσει το πόδι της στη χώρα μας. Το τίμημα είναι η υγεία και αυτή καθαυτή η ζωή... Διαβάστε εδώ: "ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ"
Στις 28 Ιουλίου 2010, μέσω του ψηφίσματος 64/292 , η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αναγνώρισε ρητά το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση και αναγνώρισε ότι το καθαρό πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής είναι απαραίτητες για την υλοποίηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το ψήφισμα καλεί τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς για την παροχή χρηματοδοτικών πόρων, να βοηθήσει τη δημιουργία ικανοτήτων και μεταφορά τεχνολογίας για να βοηθήσει τις χώρες, ιδίως αναπτυσσόμενες χώρες, για την παροχή ασφαλών, καθαρών, προσβάσιμων και προσιτών πόσιμο νερό και αποχέτευση για όλους.
Οι διεθνείς συνθήκες θεωρούν το νερό ως δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα, το οποίο μπορεί η οποιαδήποτε πολυεθνική να υφαρπάξει και να εκμεταλλευτεί, βασισμένη σε “μνημόνια”.
Η Ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται να σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες,ακυρώνοντας κάθε συμφωνία με την αρπακτική γαλλική πολυεθνική Suez Lyonnaise des Eaux, η οποία από όπου έχει περάσει έχει αφήσει συντρίμια και θύματα, καθώς το μόνο μέλημα της είναι ο πολλαπλασιασμός της τιμής των υδάτων και η εξοικονόμιση πόρων μέσω της μείωσης της ποιότητας του παρεχόμενου νερού.
Τα παραδείγματα από όλο τον κόσμο είναι πολλά και όλες οι χώρες είχαν παρόμοια εμπειρία.
Η Suez εμφανίζεται σε όλες τις χώρες που είχαν σχέση με το ΔΝΤ και παρουσίασαν οικονομικά προβλήματα ή σε χώρες που ασπάστηκαν το νεοφιλελευθερισμό, όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Το τίμημα ήταν μεγάλο και σε πολλές περιπτώσεις η Suez αποβλήθηκε από τις χώρες στις οποίες είχε εισέλθει.Κι όμως, η ελληνική κυβέρνηση οδηγεί τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, αγνοώντας το δημόσιο συμφέρον, καθώς έχει υποκείψει αμαχητί στους εκβιασμούς και τις πιέσεις.
Ήλθε η σειρά των πολιτών να αντιδράσουν και να εμποδίσουν την Suez από το να πατήσει το πόδι της στη χώρα μας. Το τίμημα είναι η υγεία και αυτή καθαυτή η ζωή... Διαβάστε εδώ: "ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ"