Spiegel: Μόνη λύση η πτώχευση

   Την πτώχευση της Ελλάδας ως μόνη λύση για να ανακάμψει και να κάνει μία νέα αρχή υποστηρίζει σε άρθρο του το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση.

Η Ελλάδα απογοήτευσε τους δανειστές της για μία ακόμη φορά. Τώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει να ζητήσει παράταση, αλλά οι ευρωπαίοι εταίροι της δεν είναι πρόθυμοι να δώσουν περαιτέρω βοήθεια, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι μόνη ελπίδα, πλέον, είναι να παραδεχθούν τη χρεοκοπία και να αφήσουν τη χώρα να κάνει μία νέα αρχή, αναφέρει εισαγωγικά στο -έμπλεο απαισιοδοξίας- άρθρο του το Spiegel.

Επισήμως, αναφέρει το δημοσίευμα, όλα βαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο. Το Σεπτέμβριο η τρόικα θα ξαναταξιδέψει στην Αθήνα προκειμένου να αξιολογήσει την ελληνική πρόοδο και το πρόγραμμα περικοπών. Τότε, σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα μπορούσε να εκταμιεύσει τα δισεκατομμύρια της δόσης που προβλέπεται στο 2ο πακέτο διάσωσης που συμφωνήθηκε τον Φεβρουάριο.

Στην πραγματικότητα, όμως, είναι μάλλον απίθανο αυτά τα 130 δισ, ευρώ να μπορέσουν ποτέ να αποπληρωθούν. Και ακόμη πιο απίθανο είναι ότι τα χρήματα αυτά θα σώσουν την Ελλάδα από την χρεοκοπία, επισημαίνει. Και προσθέτει:

Οι υποθέσεις εργασίας στις οποίες βασίστηκε το υφιστάμενο πρόγραμμα που δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο, πλέον δεν ισχύουν. Τότε υπολογιζόταν ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωνόταν με ρυθμό μόλις 4,5% ετησίως, τώρα όμως φαίνεται ότι το ποσοστό αυτό θα βρίσκεται πολύ κοντά στο 7 τοις εκατό. Αυτά σημαίνει λιγότερα φορολογικά έσοδα και ακόμη οπερισσότερες κοινωνικές δαπάνες. Επιπλέον, δεδομένων των συνθηκών, είναι σχεδόν αδιάφορο που η ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να ζητήσει διετή παράταση έως το 2016 στο συμφωνημένο πακέτο λιτότητας.

Ενα είναι ξεκάθαρο: Εκτός από περισσότερο χρόνο, η Ελλάδα χρειάζεται και περισσότερο χρήμα. Και οι χρηματοδότες, κυρίως οι μεγάλες χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ είναι αμφότεροι απρόθυμοι να προσφέρουν περισσότερα στην χώρα.
                               Με πολιτικούς όρους, αυτό είναι απολύτως κατανοητό: Αρκεί να φανταστεί κανείς τις κατσάδες που έχει να ακούσει η Μέρκελ αν αποφασίσει να παρουσιάσει ένα 3ο πακέτο βοήθειας στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Στην ουσία, τα μέλη του δικού ης συντηρητικού συνασπισμού θα την κυνηγούσαν ως έξω από το κτίριο.

Αν η πολιτική της Μέρκελ και των υπολοίπων για την Ελλάδα είχε ως στόχο να σώσει την Ελλάδα από την χρεοκοπία, τότε απέτυχε, σημειώνει το περιοδικό. Οι δραστικοί όροι του μνημονίου έχουν επιδεινώσει την κρίση και έχουν αυξήσει το χρέος.

Η αλήθεια είναι ότι για τον βάλτο στον οποίο κόλλησε, η Μέρκελ μπορεί να κατηγορεί μόνο τον εαυτό της. Βούλιαξε εκεί επιμένοντας ότι τα προβλήματα του ευρωπαϊκού Νότου μπορούν μόνο να επιλυθούν με δραστικό σφίξιμο του ζωναριού και πως ό,τι έλειπε από τους Ελληνες ήταν η βούληση να πράξουν ό,τι είναι αναγκαίο. Τωρα δύσκολα μπορεί να εγκαταλείψει αυτόν τον τρόπο ερμηνείας της κρίσης...

Αν πράγματι η πολιτική της Μέρκελ και των συμμάχων της ήταν να σώσουν την Ελλάδα από την χρεοκοπία, τότε απέτυχαν, σημειώνει το δημοσίευμα και εξηγεί: Το μόνο πράγμα που κατάφεραν τα δραστικά μέτρα είναι να επιδεινώσουν την οικονομική κρίση και να εκτοξεύσουν ακόμη πιο ψηλά τα ελληνικά χρέη. Κι όμως οι δανειστές επέμειναν στην επιτάχυνση του προγράμματος –παρότι εδώ και καιρό είχε γίνει ξεκάθαρο πού οδηγούσε.

Το τέλος αυτής της προσέγγισης τώρα πλησιάζει. Ούτε οι ευρωπαϊκές χώρες ούτε το ΔΝΤ μπορούν να δώσουν περισσότερη βοήθεια στην Ελλάδα χωρίς να θυσιάσουν την αξιοπιστία τους. Δεδομένων των συνθηκών, μία επιλογή απέμεινε: η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει. (...)

Η ελληνική χρεοκοπία θα κοστίσει αρκετά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις μόνο στην Γερμανία θα στοιχίσει περίπου 80 δισ. ευρώ. Υπό το φόβο ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί, το σωστό θα ήταν οι ευρωπαίοι πολιτικοί να προχωρήσουν επιτέλους στο μοιραίο βήμα.

Οσο απρόβλεπτες και να είναι οι συνέπειες μια ελληνικής χρεοκοπίας, αυτή αποτελεί τη μόνη ευκαιρία άρσης του αδιεξόδου. Με αυτό τον τρόπο, ελεύθερη από τα χρέη της, η Ελλάδα. θα έχει την ευκαιρία να κάνει μία νέα αρχή, είτε ως μέλος του ευρώ, είτε όχι. Και οι χρηματοδότες από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες να βγουν από τον φαύλο κύκλο των απειλών και των διασώσεων, στον οποίο έχουν εμπλακεί.