Σε μια σημαδιακή ημερομηνία, καθώς,συμπληρώνονται εξήντα πέντε χρόνια από το διαμελισμό της περιοχής...
Θέση «κράτους παρατηρητή» στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών απέκτησε η Παλαιστίνη μετά από την ψηφοφορία που διεξήχθη στην έδρα του οργανισμού στη Νέα Υόρκη.
Από την πλευρά του το Ισραήλ,παραφράζοντας το αποτέλεσμα προειδοποιεί ότι δεν αλλάζει τίποτα επί του εδάφους,εκτιμώντας παράλληλα πως αυτή η απόφαση απομακρύνει την εγκαθίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός διαμηνύει:Η ειρήνη θα επιτευχθεί παρά μόνο μέσω συμφωνιών αποδεκτών στην Ιερουσαλήμ και τη Ραμάλα και όχι με μια απόφαση του ΟΗΕ...
Κατέληξε δε λέγοντας... καμιά δύναμη στον κόσμο δεν μπορεί να με πείσει να κάνω παραχωρήσεις.
Η σημερινή εξέλιξη πάντως καταγράφεται ως μία πολιτική, διπλωματική αλλά και συμβολική νίκη.
Η αναβάθμιση του διεθνούς καθεστώτος της Παλαιστινιακής Αρχής από «οντότητα» σε «κράτος μη μέλος» του ΟΗΕ, ανάλογο καθεστώς με αυτό που κατέχει το Βατικανό, δίνει φωνή στην Παλαιστινιακή Αρχή η οποία ως σήμερα είχε απλώς καθεστώς παρατηρητή στη Γενική Συνέλευση των 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ.
Με διαβατήριο την απόφαση του ΟΗΕ, η Παλαιστινιακή Αρχή θα μπορέσει να διεκδικήσει (αλλά όχι να εξασφαλίσει) τη συμμετοχή της σε οργανισμούς που διασυνδέονται με τον ΟΗΕ, ανάμεσά τους το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στο οποίο θα μπορούσαν να προσφύγουν κατά του Ισραήλ.
Καθόλου εύκολος δεν ήταν και ο δρόμος για την αναγνώριση από τη Γενική Συνέλευση: το αίτημά της το 2011 είχε απορριφθεί.
Θετικά εκφράστηκαν μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ τους η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Κύπρος, το σύνολο του αραβικού κόσμου, των ασιατικών χωρών και της Νότιας Αμερικής.
Αναμενόμενη η αρνητική ψήφος του Ισραήλ και των ΗΠΑ, όχι ψήφισε ο Καναδάς, η Τσεχία, ο Παναμάς αλλά και τα μικρά νησιωτικά κράτη, Παλάου, Ναουρού, Μικρονησία και Νήσοι Μάρσαλ.
Σημαδιακή ημέραΗ ημερομηνία δεν επιλέχτηκε τυχαία εκ μέρους των Παλαιστινίων, καθώς η 29η Νοεμβρίου είναι η επέτειος της απόφασης του 1947 για το διαμελισμό της Παλαιστίνης και τη δημιουργία δύο κρατών.
Στη Δυτική Όχθη από το απόγευμα της Πέμπτης πλήθη συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν το προδιαγεγραμμένο –αλλά φυσικά εξαιρετικά επιθυμητό για τους Παλαιστίνιους– αποτέλεσμα.